نیدا (נִדָּה‎)، وضعیت زن در هنگام حیض، از کهن‌ترین و تفصیلی‌ترین مجموعه احکام طهارت در تورات و فقه ربانی یهود است.
נִדָּה (Niddah) اسم مؤنث به معنی «جداشده» یا «منزوی» یا «مطرود» است. و اصطلاحا یعنی زنی که در دوره‌ی عادت ماهیانه قرار دارد و طبق شریعت یهود باید از تماس جسمی با دیگران و آیین‌های طهارت تا پایان دوره پرهیز کند و دیگران نیز با او تماس نداشته باشند.
نیدا یکی از رساله های کتاب طهاروت (طهارت) را در میشنا به خود اختصاص داده است.
منبه اصلی این حکم سفر لاویان (ויקרא) ۱۵:۱۹ تا 24 است:
וְאִשָּׁה֙ כִּֽי־תִהְיֶ֣ה זָבָ֔ה דָּ֛ם יִהְיֶ֥ה זֹבָ֖הּ בִּבְשָׂרָ֑הּ שִׁבְעַ֤ת יָמִים֙ תִּהְיֶ֣ה בְנִדָּתָ֔הּ וְכׇל־הַנֹּגֵ֥עַ בָּ֖הּ יִטְמָ֥א עַד־הָעָֽרֶב (15:19)
«هر زنی که جریان خون دارد هفت روز ناپاک خواهد بود؛ هر که او را لمس کند تا شام ناپاک خواهد شد؛ هر بستر او و هر چیزی که بر آن نشسته است ناپاک خواهد بود.»
زن طی این مدت و تمام چیزهایی که لمس میکند دچار نجاست (טומאה) دانسته میشود و باید از اموری (رابطه جنسی، ورود به معبد، قربانی، تماس با دیگران و اشیاء) اجتناب کند. کسی که این زن را در مدت عادت ماهیانه یا چیزهایی که او تماس داشته را لمس کند نجس میشود و باید طهارت طبق قوانین مخصوصش انجام دهد.
احکام نیدا در رساله نیدا از کتاب طهاروت (סדר טהרות) آخرین سفر میشنا آمده است.

والله اعلم وعلیه نتوکل